Real Steel (2011) – Κριτική

Ο Charlie Kenton ήταν πυγμάχος όταν ακόμα στο άθλημα αγωνίζονταν άνθρωποι. Τώρα οι άνθρωποι έχουν αντικατασταθεί στα ριγκ από τηλεχειριζόμενα ρομπότ που πυγμαχούν ανάλογα με την κατηγορία τους είτε σε άθλιες αρένες  ή, όταν πρόκειται για το παγκόσμιο πρωτάθλημα, σε τεράστια στάδια και υποστηρίζονται από ομάδες ειδικευμένων τεχνικών.

Ο Charlie δεν βρίσκεται στα πάνω του και προσπαθεί να επιβιώσει με όποιο ρομπότ μπορεί αλλά πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Και σαν να μην έφτανε που έχει χάσει το ρομπότ του σε έναν αγώνα και χρωστάει σε στοιχηματζήδες και ύποπτους διοργανωτές αγώνων, τον ειδοποιούν πως η πρώην γυναίκα του πέθανε και του έχει αφήσει τη κηδεμονία του  11χρονου γιού τους τον οποίο δεν έχει δει ποτέ και είχε ξεχάσει ακόμα και την ύπαρξή του. Καταφέρνει ωστόσο και κάνει μια συμφέρουσα οικονομική συναλλαγή με τον σύζυγο της αδελφής της γυναίκας του που θέλει την κηδεμονία του παιδιού και την παραχωρεί έναντι αδρής αμοιβής. Όμως πρέπει να κρατήσει τον Max για το καλοκαίρι.

Ο μικρός αποδεικνύεται άξιος γιός του πατέρα του όσον αφορά την αγάπη του για την πυγμαχία και τα ρομπότ αλλά και σκληρός διαπραγματευτής. Βρίσκει ένα ρομπότ στα σκουπίδια και τελικά με τον πατέρα του θα το φτιάξουν και θα ξεκινήσουν να μετέχουν σε αγώνες με στόχο το πρωτάθλημα.

Με βάση αυτήν την Τα_Τransformers_Συναντούν_τον_Rocky ιδέα ο σκηνοθέτης Shawn Levy (Night at the Museum) δίνει μια ταινία που εστιάζει στα ρομπότ και στο θέαμα και λιγότερο στους χαρακτήρες. Η εξυπνάδα του σεναρίου είναι πως μας δίνει ένα κεντρικό ήρωα σαν αντιήρωα αποφεύγοντας την παγίδα του μελό, στο μεγαλύτερο μέρος τουλάχιστον. Ο Charlie (Hugh Jackman) απέχει πολύ από το να είναι παράδειγμα πατέρα ή ο Max (Dakota Goyo) υπόδειγμα γιού και η σχέση αναπτύσσεται λόγω χαρακτήρων και όχι λόγω οικογενειακής σχέσης.

Olga Fonda

Ο Jackman είναι η ψυχή της ταινίας ερμηνεύοντας με άνεση τον ομολογουμένως αβανταδόρικο – για αυτόν – ρόλο του, προσθέτοντας αυτοσαρκασμό και χιούμορ και δίνοντάς της έξτρα πόντους. Ο μικρός Dakota Goyo είναι και αυτός συμπαθέστατος και πειστικός ενώ στους δεύτερους ρόλους έχουμε σωστές επιλογές με την Evangeline Lilly στο ρόλο της Bailey της φίλης και αγαπημένης του Charlie – το ρομάντζο δεν θα μπορούσε  βέβαια να απουσιάσει – και την πανέμορφη Olga Fonda να κλέβει την παράσταση γιατί απλά τραβάει όλα τα βλέμματα πάνω της. Οι μάχες με τα ρομπότ που είναι το βασικό θέμα της ταινίας είναι εντυπωσιακές και καλογυρισμένες.

Το Real Steel είναι μια διασκεδαστική ταινία, χωρίς απαιτήσεις, αλλά το είδος που περνάς δύο ώρες ευχάριστα χωρίς προβληματισμούς και χωρίς όμως να μένει και τίποτα ουσιαστικό.

Βαθμολογία: 6,5 στα 10